|
Zostawiasz gwar przed schroniskiem i wreszcie idziesz w góry.
|
|
Wyrąbana w kosówce ścieżka w kierunku Szczpiglasowej Przełęczy prowadzi Cię coraz wyżej i wyżej
|
|
Minąwszy Mnichowe Stawki stajesz pod zachodnią ścianą Mnicha.
|
|
Spod ścian Cubryny Mnich traci swą dumę oglądana z dołu...
|
|
... a znad Szpiglasowej Przełęczy wyłania się Świnica...
|
|
...przebliżona nieco przez teleobiektyw.
|
|
Dwa kroki i jesteś na Wielkiej Galerii Cubryńskiej. Drugie śniadanko i dalej do góry.
|
|
Stąd Mnich wygląda jeszcze inaczej...
|
|
...lub niekiedy tonie w chmurach zalegających kocioł Morskiego Oka.
|
|
Ponurym, zimnym i zawsze mokrym żlebem wychodzisz na Hińczową Przełęcz...
|
|
... skąd otwiera się widok na Koprowy i południową częśct Tatr Wysokich. Stąd tylko dwa kroki w prawo i po stromych płytach wychodzisz na Cubrynę.
|
|
Koprowy Wierch i Baszty w Hińczowej Dolinie.
|
|
Znad Szpiglasowej Przełęczy widać całą grań od Walentkowej przez Świnicę po Wołoszyn.
|
|
Dumny dotąd Mnich zapadł w dół niczym karzeł.
Cudowne to miejsce w Tatrach. Siedzisz i patrzysz. Patrzysz i siedzisz. Chciałbyś by trwało to całą wieczność... No ale czas wracać...
|
|
Tu widać jak szybko mija dzień.
|
|
Słońce powoli chowa się za okoliczne szczyty. W Morskim Oku już podwieczorny cień, choć po grani dalej ślizgają się promienie słońca.
|
