Dla wielu osób, Beskid Mały to (poza Tatrami) najbardziej malownicze góry świata, którymi nie sposób się nie zachwycić. Pewnie dlatego ten niepozorny skrawek Karpat miał swoich poetów, którzy działając w zainicjowanej na początku XX wieku przez Emila Zegadłowicza grupie „Czartak”,  próbowali oddać jego delikatne piękno.
W pewną wyjątkowo ciepłą, lutową niedzielę sześć osób (nie licząc psa) spotkało się na szlakach tzw. Gór Zasolskich, by mało znanymi południowymi stokami, wejść na jeden z najpiękniejszych beskidzkich szczytów: Leskowiec. Powędrowali, jak napisała Janina Brzostowska – poetka grupy „Czartak”:

W te góry, mało znane zwykłemu turyście,
który zawsze uważa na dróg barwne znaki,
chodź z nami! Od Wadowic wędrując po Żywiec,
spotkamy puszcze, rzeki, ruiny i zamki.

W którą stronę wzrok wyślesz, gdzie skierujesz kroki,
wśród dalekich obszarów, od szczytów do nizin;
najpiękniejsze są właśnie te zielone łąki,
te szczyty zatopione w milczeniu szczęśliwym (…)

Czy poetka miała rację oceńcie sami, przeglądając zdjęcia z tej wycieczki.
(foto: M. Myśliwiec)